ارزیابی تاثیر ارتفاع بر روی مولفه های تنوع گیاهی با استفاده از شاخص های غنا و یکنواختی (مطالعه موردی: منطقه ی حفاظت شده گنو، استان هرمزگان)

thesis
abstract

در بسیاری از مطالعات علمی به اهمیت حفظ تنوع زیستی در مدیریت پایدار، اشاره ویژه ای شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر ارتفاع بر تنوع زیستی پوشش گیاهی منطقه گنو انجام شده است. بدین منظور تعداد 50 قطعه نمونه 2×2 متر مربعی با روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک جهت بررسی پوشش های گیاهی به کار گرفته شد. و موقعیت آنها با استفاده از دستگاه gps ثبت و در داخل هر قطعه نمونه، نوع گونه های گیاهی شناسایی شد. برای تجزیه و تحلیل پارامترهای تنوع، غنا و یکنواختی از شاخص های مکینتاش d، بریلیوین d، سیمپسون e و پایلو j استفاده شد، که با بهره گیری از نرم افزارsdr مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در میان شاخص های تنوع، بیشترین مقدار مربوط به شاخص بریلیوین می باشد که در طبقه ارتفاعی چهارم قرار دارد و کمترین مقدار آن مربوط به شاخص مکینتاش می باشد که در طبقه ارتفاعی سوم قرار دارد. و در میان شاخص های یکنواختی، بیشترین مقدار مربوط به شاخص سیمپسون می باشد که در طبقه ارتفاعی چهارم قرار دارد و کمترین مقدار آن مربوط به شاخص پایلو می باشد که در طبقه ارتفاعی سوم قرار دارد. بنابراین شاخص تنوع بریلیوین و شاخص یکنواختی سیمپسون از ارجحیت بالاتری برخوردار است. در این رابطه می توان اظهار داشت که با افزایش ارتفاع تا طبقه ارتفاعی چهارم، میزان تنوع گونه ای افزایش یافته ولی در طبقات ارتفاعی بالاتر به علت سخت تر شدن شرایط اکولوژیک منطقه، از میزان تنوع گونه ای کاسته شده و در نتیجه گونه های غالب منطقه به راحتی در سطح منطقه استیلا یافته، در نتیجه تنوع کاهش می یابد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل واریانس که برای بررسی تفاوت یا عدم تفاوت معنی دار بودن تنوع گونه ای در سطح 95? در طبقات ارتفاعی مختلف بدست آمده است، نشان داد که شاخص تنوع بریلیوین و شاخص یکنواختی پایلو دارای اختلاف معنی داری هستند و سایر شاخص های مورد بررسی تفاوت معنی داری را نشان ندادند.

similar resources

زون‌بندی منطقه حفاظت شده "گنو" با استفاده از GIS

کوهستان گنو، یکی از جالب‌ترین نمونه‌های معرف رشته کوه‌های زاگرس به شمار می‌آید، این کوهستان که در جنوب ‌شرق رشته کوه زاگرس واقع شده از سویی، با اثر تعدیل کننده خود در برخورد با دشت‌های گرم جنوب و از سویی دیگر با موقعیت استثنایی گذرگاهی خود که در مرز تحول دو منطقة رویشی ایرانی ـ تورانی و خلیج ـ سودانی قرار دارد، مجموعه‌ای از کارکردهای اکولوژیک و ارزشهای بی‌نظیر اکوسیستم‌های کوهستانی را به نمایش ...

full text

استفاده ازتجزیه به روش جمعی در مطالعه اثر جهت و ارتفاع از سطح دریا بر مؤلفه‌های تنوع آلفا، بتا و گاما (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده گنو، استان هرمزگان)

در مطالعات تنوع گونه‎ای استفاده از روش‌هایی که بتواند تنوع هر مقیاس را تعیین نماید ضروری است. تقسیم‌بندی افزایشی روشی (تجزیه به روش جمعی) برای اندازه‌گیری و مقایسه مؤلفه‎های تنوع در مقیاس‌های مکانی و زمانی مختلف می‌باشد. بنابراین این تحقیق با هدف بررسی تأثیر ارتفاع و جهت بر مؤلفه‌های تنوع گونه‌ای (آلفا، بتا و گاما) با روش تقسیم‎بندی افزایشی در منطقه حفاظت شده کوه گنو انجام شد. فهرست‌‌برداری از ...

full text

مطالعه تغییرات مولفه های تنوع گونه ای در گرادیان ارتفاع منطقه حفاظت شده گنو با استفاده از روش تقسیم بندی افزایشی

یکی از مناسب ترین روش ها جهت جلوگیری از فرسایش خاک و یا کاهش آن، حفظ و احیای پوشش گیاهی می باشد. بنابراین آشنایی و آگاهی از ویژگی های پوشش گیاهی، از جمله تنوع، به عنوان اولین و مهم ترین ابزار بیولوژیکی جهت حفاظت خاک ضروری است. یکی از روش هایی که اطلاعات جامعی در زمینه الگوی پراکنش مکانی تنوع گیاهی ارائه می نماید، تقسیم بندی افزایشی است. در این تحقیق به بررسی مؤلفه های تنوع گونه ای در طول گرادیا...

full text

تاثیر اندازه و شکل مناطق حفاظت شده بر غنا و تنوع گونه ای پستانداران، مطالعه موردی استان کهگیلویه و بویراحمد

پارامترهای متعدد سیمای سرزمین بر غنا و تنوع گونه‌ای مناطق حفاظت شده اثر می گذارند که باید در طراحی و انتخاب مناطق جهت حفاظت از گونه ها مورد توجه قرار گیرند. در این پژوهش تاثیر دو پارامتر حاشیه و اندازه منطقه حفاظت شده بر تنوع و غنای گونه ای شش منطقه حفاظت شده استان کهگیلویه و بویر احمد شامل دنا، خئیز و سرخ، دنای شرقی، خامین، دیل و تنگ سولک بررسی شد. در مجموع تعداد 20 گونه پستاندار بزرگ جثه در ا...

full text

بررسی رابطه تنوع و فراوانی جوندگان با پوشش گیاهی و ارتفاع در اندوختگاه زیست سپهر گنو، استان هرمزگان

این پژوهش به منظور بررسی نقش و اهمیت پوشش گیاهی و ارتفاع در تعیین تنوع و فراوانی جوندگان در اندوختگاه زیست سپهر گنو، استان هرمزگان انجام شد. در این پژوهش منطقه مورد بررسی به هفت جور گیاهی و چهار طبقه ارتفاعی تقسیم شد. نمایه‌های همانندی دوتایی برای بررسی همانندی جور‌های گیاهی بر پایه حضور جوندگان محاسبه شدند. بیشترین همانندی، میان جور گیاهی آکاسیا- کنار- کهور و قیچ- گروج- پرخ- پیچک و کمترین آن م...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هرمزگان - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023